Hennie van de Kar-Vervooren, tekstschrijfster

Als zelfstandig ondernemer kijk je vooral vooruit, maar soms is het zinvol om even terug te blikken.

2016 is voor mij een jubileumjaar. Op 9 april 2016 sta ik exact vijftien jaar op eigen tekstschrijversbenen. Om dit moment niet te laten ondersneeuwen door de waan van de dag, maakte ik vorig jaar al een wensenlijstje om mijn jubileum te vieren. Met stip op één stond een nieuwe responsive website, met een actueel verhaal over wat ik voor anderen kan betekenen op het gebied van tekstschrijven, redigeren en biografisch schrijven.

De aantekeningen van een interview liggen klaar om uit te werken. Geheel tegen mijn gewoonte in, treuzel ik met de uitwerking. Ondanks dat ik gedisciplineerd ben, dwalen mijn gedachten deze dag steeds af. De berichtgeving over het Coronavirus neemt me in beslag. Alles is hetzelfde en toch is alles anders. De aantekeningen laat ik voor wat ze zijn. Het schrijven van een nieuw blog heeft meer urgentie. Schrijven helpt om gedachten te ordenen en vervolgens te delen. Bij deze!

‘Als de eerste keer’. Daarover ging een mail die ik onlangs ontving van collega Marjo Brenters. Naast het schrijven van levensverhalen, is zij zich gaan specialiseren in stembevrijding. Regelmatig volg ik haar workshops Zielsveel – zingen in hartje Breda.

Dinsdag 19 maart zou mijn vader 83 zijn geworden. Hij haalde de respectabele leeftijd van 81. Dagelijks put ik inspiratie uit de manier waarop hij naar dingen keek.

Hoe wil je dat mensen jou en/of je bedrijf kunnen vinden op internet? 

Het eerste blog van 2014 was tot op de dag van vandaag nog altijd niet geschreven. Ook míjn schrijfcapaciteit is begrensd. Als ik daarom moet kiezen tussen het schrijven van een tekst in opdracht of het verwerken van mijn gedachten in een blog, kies ik voor het tekstschrijven. Dan is mijn tekst echt nodig.

Als ik anderen mag helpen, met het overbrengen van hun boodschap, ben ik in mijn element. Daarom maakte ik in 2001 tekstschrijven tot mijn professie. En omdat het altijd gaat om maatwerk, benader ik elke opdracht als nieuw om met een frisse blik een verfrissende tekst op te leveren. Wat betekent de komst van ChatGPT voor mijn werk?

Rondlopen met een jarig gevoel… kan dat nu wel? Er zijn immers zoveel dingen in de wereld die allesbehalve zorgen voor een jarig gevoel: oorlogen in de meest verschrikkelijke vormen, aanslagen, beurzen die onderuit gaan… En toch, vandaag werd ik ermee wakker: een jarig gevoel. Het hield aan, ook na het opstaan. Bij het opstartrondje in het bos met de hond leek het wel of de vogeltjes harder dan anders aan het kwebbelen waren. Of de honden in de waterpoel in het bos net wat steviger plonsden. Of het buiten frisser rook. Of de mensen die ik tegenkwam vriendelijker gedag zeiden. Of ik meer dan gewoonlijk openstond voor mijn omgeving. Mijn zintuigen werkten op volle toeren!

De zin die ik in de afgelopen weken het meeste hoorde: “Gelukkig zijn we nog gezond.” Met wie ik ook sprak, deze uitspraak kwam voorbij. De ene keer uit de mond van een familielid of vriendin, de andere keer in gesprek met een opdrachtgever. Ook ik sprak als tekstschrijver deze zin al heel wat keren uit. Ik snap wel waarom.

Bij de start van een nieuw schrijfjaar bespeur ik altijd een beetje drempelvrees bij mezelf. Weliswaar neem ik bijna twintig jaar ervaring met tekstschrijven met me mee, toch begin ik weer op nul. Daar ben ik me ook dit jaar van bewust, misschien wel meer dan ooit.