Mijn stem voor de gemeenteraadsverkiezingen heb ik zojuist uitgebracht. Het bezorgde mij een brok in mijn keel. Het kan geen toeval zijn dat de gemeenteraadsverkiezingen dit keer vallen op 19 maart. 19 maart is de geboortedag van mijn vader. Ja, daar is hij weer. Steeds opnieuw merk ik dat ik met mijn keuze voor het tekstschrijven in zijn voetsporen treed. Ook vandaag. Dan zit er maar een ding op: erover schrijven :-).

Van mijn ouders kreeg ik al op jonge leeftijd mee dat stemmen een recht is. Een voorrecht dat je moet koesteren. Mijn vader schreef er het gedicht Verkiezingen over, dat hij start met de woorden:

Leven in ´n democratisch land
Geeft naast je plicht, ook rechten
Met stemmen, kun je, gedelegeerd
Voor je belangen laten vechten 
(..)

Hij eindigt het gedicht met deze regels:

Dan blijkt dat u de democratie
Niet hulpeloos rond laat zwemmen
Dan spreekt u uw voorkeur uit
Dan gaat u stemmen, stemmen, stemmen!

Zelf gebruikte ik de ruimte die ik als columnist heb op de nieuwssite BredaVandaag om anderen te attenderen op dit recht en hen te motiveren daar gebruik van te maken. Stemmen, het moet niet, het mag. 

En van dat recht heb ik dus net gebruik gemaakt, in een stemlokaal met de fantastische naam De Mokkenboom. Mijn credo voor deze dag: niet mokken, maar stemmen!