Hennie van de Kar-Vervooren, tekstschrijfster

In een oorverdovend lawaai tijdens Zomerfestival Ginneken, valt mijn blik op een man. Kermisgeluiden en braderietumult deren hem schijnbaar niets: te midden van al deze geluiden is hij verdiept in een boek.

Fris en fruitig na de zomerbreak ben ik klaar om mijn woordenstroom weer op gang te laten komen. Een elektriciteitsstoring doorkruist deze ochtend mijn plannen: mijn woorden-stroom wordt letterlijk onderbroken.

Enkele weken geen tv, geen krant, geen mail, geen internet, geen blog, geen telefoon. Wereldvreemd, maar oh zo heerlijk. De uitkomst van deze break: ik ben weer nieuwsgierig naar de wereld om mij heen. Mijn zintuigen staan, volledig uitgerust, weer open. Volledig klaar om nieuwe informatie op te nemen en te verwerken.

Als je gewend bent om flink door te draven, kost het moeite om tot stilstand te komen. Om de tijd te nemen om te zien waar je staat en van daaruit nieuwe doelen te stellen.

Collega´s. Er zijn maar weinig momenten dat ik terug verlang naar het hebben van de hele dag collega´s om me heen. Ondanks dat ik op verschillende werkplekken heel plezierig met mensen samenwerkte, bevalt het me nog beter om mijn eigen plan te kunnen trekken. Om wél samen te werken, maar zonder verantwoording te hoeven afleggen over het wat, hoe en waarom.