Hennie van de Kar-Vervooren, tekstschrijfster

Dinsdagochtend. Niemand die het ziet, maar ik zit achter mijn beeldscherm te blozen. Dat is een vriendelijke uitdrukking voor me diep schamen. Tussen mijn schrijfactiviteiten door, mail ik net mijn column voor BredaVandaag.nl naar een aantal contacten.

Vandaag, 8 november 2011. Precies vijftig jaar geleden migreerden mijn ouders van ´s-Gravenhage naar Rotterdam. Het werk achterna. Voordat ze konden verhuizen, hadden ze een woonvergunning nodig. Eerst moest er een ruil tot stand komen: een gezin dat de omgekeerde route aflegde, van Rotterdam naar ´s-Gravenhage. Inpakken en wachten maar, tot die bewuste datum: 8 november 1961.

Om dierbare overledenen te gedenken, heb je geen speciale dag nodig. Dat kan op elk moment, iedere dag van het jaar. Zeker ook op 2 november. Dan is het Allerzielen; het feest van alle zielen.

Onze logeerhond levert meteen voer op voor een blog, terwijl hij - eigenlijk zij - hier slechts een midweek bivakkeert. Daarmee doe ik onze kater, die hier notabene al ruim vijf jaar hotel houdt, ernstig tekort. Toch is dat een beetje zijn eigen schuld.

Herfstvakantie! In deze week is er naast werken meer tijd voor andere dingen. De ideale week om een logeerhond in huis te hebben. Een schrijfcollega besteedt haar viervoeter deze week aan ons uit. Tot grote vreugde van mijn zoonlief.