Bij een wildvreemde aanschuiven aan de vergadertafel, het binnen tien minuten hebben over belangrijke issues binnen de organisatie en er vervolgens een lekker leesbaar verhaal over schrijven. Zo ziet een groot deel van mijn werk eruit. Wat prijs ik me daar gelukkig mee. Steeds opnieuw. Ik kom op verrassende plekken, praat met boeiende mensen en soms krijg ik ´zomaar´ iets mee.

Deze week stond iemand die ik interviewde (voor een artikel in een relatiemagazine) erop dat ik het boekje OMdenken meenam. Een boekje dat met foto´s en korte teksten inspireert om anders naar situaties te kijken. Luchtiger. Onverwachte zaken zien als kans in plaats van als probleem.



Een dag later kan ik de net opgedane theorie meteen in de praktijk te brengen. Als ik met zoonlief op het nippertje aankom bij het voetbalveld, voor de wekelijkse training, blijkt die niet door te gaan. Afgelast wegens onvoorziene omstandigheden. Voor niets gehaast. Balen. Als blijkt dat zo´n tien andere kinderen ook zijn komen opdagen, is de keuze snel gemaakt. Balen maakt plaats voor samen ruim een uur voetballen, intensiever dan de gewone training. Genieten op het veld, en ernaast. Kwebbelend en kijkend vliegt voor mij het uur voorbij. Als dit omdenken is, dan smaakt dat naar meer. Veel meer.