Bij de afronding van mijn opleiding aan de Schrijversakademie ‘familieverhalen en (auto)biografisch schrijven’ beloofde ik mijn docent Sieneke de Rooij en mijn medecursisten om naast het schrijfwerk in opdracht, tijd te blijven maken voor eigen schrijfprojecten van onschatbare waarde. Het was vooral een belofte aan mezelf. Ik heb me eraan gehouden. Vandaag is mijn autobiografisch verhaal Op eigen benen naar de drukker.
Net als voorgaande jaren werk ik in de zomer met afspraakluwe weken. Mijn planning heeft mogelijk invloed op jouw schrijfplanning, daarom lees je hier meer over mijn zomerplannen.
Bij het opschrijven van deze vier woorden, dendert het nummer Duurt te lang van Davina Michelle mijn hoofd binnen. Het is te vroeg heeft hetzelfde ritme als het duurt te lang. Afgelopen jaar werkte ik met regelmaat, en vooral met hart en ziel, aan de redactie van een boek. Deze week concludeerde ik samen met de opdrachtgever dat het nog te vroeg is. Te vroeg voor een boek.
Bij het afronden van mijn studie Familieverhalen en (auto)biografisch schrijven aan de Schrijversacademie (juni 2015) beloofde ik mezelf plechtig om tijd te blijven maken voor schrijfprojecten van onschatbare waarde. De voltooiing van de memoires van mijn moeder geeft het belang aan van deze belofte (juli 2015).
Het uitgeven van een boek(je) in eigen beheer heeft iets weg van het baren van een kind. Tenminste voor mij wel.
Bij het uitgeven van mijn bedrijfsverhaal Op eigen benen was daar de maandenlange periode van scheppen, het schrijven en schrappen. De inhoud groeide. Nog nauwelijks zichtbaar voor de buitenwacht, maar zelf was ik er al vol van. Voorzichtig vertelde ik links en rechts eens waar ik mee bezig was. Eenmaal gedeeld, was er geen weg meer terug. Ondanks de twijfels die zo nu en dan de kop op staken; want wie zat er op mijn bedrijfsverhaal te wachten?
Steeds opnieuw beginnen. Daarover ging mijn vorige blog. Voortbedurend op dat thema schreef ik voor Mooi Vastgelegd het blog Van goed begin naar stroomversnelling. Dit naar aanleiding van een opdracht die ik samen met Douwe Soepboer uitvoer in opdracht van een communicatiebureau.
Het is de eerste opdracht voor Mooi Vastgelegd die we volledig in copyteam schrijven. En dan gaat het hard. Maar het kan nog harder. Daarom onderzoeken momenteel vier studentes van Fontys Hogeschool (communicatie) op welke manier we Mooi Vastgelegd nog bekender kunnen maken. Vooral bij de doelgroep die we voor ogen hebben, namelijk ondernemers en bedrijven die, bijvoorbeeld rondom een jubileum, hun verhaal mooi willen laten vastleggen in boekvormof via een bedrijfsfilm.
Of ik mijn ervaringen met grote schrijfprojecten wilde delen met collega-tekstschrijvers tijdens de maandelijkse reflectie-ochtend voor tekstschrijvers in Midden- en West-Brabant? De vraag kwam halverwege 2018. Ik schoof het voor me uit, aarzelde; ik heb dan wel ervaring met grote projecten, maar de wijsheid heb ik niet in pacht. Het enthousiasme van Theo van Etten, samensteller van bedrijfs- en jubileumboeken, gaf de doorslag. We zouden ieder ons verhaal doen. En zo geschiedde. Enkele highlights uit mijn persoonlijke verhaal dat ik vandaag deelde met enkele geïnteresseerde collega-tekstschrijvers.
