Jacqueline, ook al lijkt het al even geleden dat corona in Nederland uitbrak, toch ook aan jou de startvraag, wanneer drong de ernst van corona tot je door?
“Toen het rond begon te zoemen dat de scholen dicht zouden gaan. Het leek me dat dat een enorme impact zou hebben. Ook bij ons thuis. En dat was ook zo.”
Wat was de impact van het sluiten van de scholen bij jou thuis?
“Met mijn man sprak ik af dat ik onze zoon van zes, inmiddels zeven, zou opvangen. Dat was het meest praktisch omdat ik veel vanuit huis werk. Ik heb mijn coachruimte namelijk aan huis. Toch heb ik me er in het begin op verkeken.”
Waar verkeek jij je op?
“Mijn idee was dat hij zijn werkjes voor school wel zou doen en dat ik gewoon mijn ding kon doen. Dàg! Zó werkte het dus niet. Hij was om de haverklap afgeleid. En ik daardoor ook. Wat ik superknap van hem vond, is dat hij heel goed kon benoemen waardoor hij zo afgeleid raakte. Waar het op neer kwam, is dat er thuis zóveel andere dingen zijn; tv, boekjes, lego, games, noem maar op. Op school is de structuur veel duidelijker.”
Oei, wat betekende dat voor jou dat het niet werkte zoals jij gedacht had?
“Frustratie! Ongeduld! Zeker in het begin. Toen ik besefte dat het leven uit meer bestaat dan alleen schoolwerkjes, kon ik veel meer mijn eigen draai aan het thuisonderwijs geven. Timmerde ik met hem een vogelhuisje in elkaar onder het mom van techniekles, of gingen we op pad, naar buiten om meer over de natuur te leren.”
En wat betekende het voor jouw werk?
“Er stonden enkele (volgeboekte!) opstellingsavonden gepland, die ik zou begeleiden. Die moest ik uiteraard annuleren. Dat was zuur. Pas in september gaat de eerste opstellingsavond weer door. De afspraken met klanten die een coachtraject bij mij volgden, gingen op een laag pitje. Door een vraag van iemand uit mijn representantenpool ben ik in die periode wel webinars gaan ontwikkelen.”
Hoe heb je dat aangepakt?
“Ik kreeg – toevallig? - een aanbod van het programma WebinarGeek. Voor mij de ideale manier om een soort van proef-webinar te organiseren voor de deelnemers aan mijn representantenpool; een voor mij vertrouwde groep mensen. Toen dat goed werd ontvangen, ben ik doorgegaan met de ontwikkeling van webinars over onderwerpen als bewustzijnstaten en systemisch werken. Het gaf me energie en ik werd enthousiast over de nieuwe mogelijkheden. Ik stretchte mijn eigen grenzen op.”
Je stretchte je grenzen, vertel…
“Normaal gesproken ben ik tijdens een bijeenkomst voortdurend alert op wat er gebeurt en waar ik moet interveniëren. Tijdens de oefeningen die ik de deelnemers aan het webinar gaf, moest ik meer loslaten en vertrouwen op de ander. Dat lukte steeds beter. Vervolgens ben ik de webinars betaald gaan aanbieden.”
Blijf je deze webinars aanbieden?
“Ja, het blijft er absoluut in! Het blijkt namelijk voor mensen een prettige en laagdrempelige manier om te ervaren hoe ik werk en wat hen dat oplevert in hun leven. En het geeft me zelf energie. Daarom worden de webinars een extra aanbod naast de bestaande coaching, systemisch werken en energetisch werk.”
Tot slot wat heeft de periode je gebracht?
“De grootste les is dat ik nog veel meer mag vertrouwen op wat voor mij past en dat ik niet iedereen hoef te pleasen. Corona heeft mij geholpen om meer uit mijn comfortzone te gaan. Het netwerk waar ik lid van ben, BNI Da Vinci, heeft mij daar enorm bij geholpen. Ik ben pas in januari lid geworden en kende de leden dus nog niet zo goed toen corona uitbrak. Ondanks dat we in de coronatijd geen bijeenkomsten hadden, zijn we als groep gegroeid en is het contact intenser geworden doordat we online wel contact bleven houden. Maar het allermooiste wat het me heeft gebracht, is het dagelijks opmerken van geschenken uit de natuur.
Dat moet ik misschien even uitleggen.
In het begin van de corona-uitbraak werd ik meegezogen in de negatieve berichtgeving. Elke dag weer opnieuw die statistieken. Iedereen die er wat van vond. Ik snapte het, maar ik werd er gek van. Ooit nam ik me voor dat ik zelf de regels bepaal en mijn vrijheid koester. Je kunt je voorstellen dat ik daar, toen corona uitbrak, enorm tegenaan liep. Daarom wilde ik, in elk geval aan mijzelf, laten zien dat er nog zoveel moois is. Dat ben ik gaan fotograferen en op mijn facebookaccount @sprankelendaandeslag gaan zetten onder de hashtag #dagelijksgeschenkuitdenatuur. Op 24 maart plaatste ik mijn eerste post. Mijn voornemen is om dit een jaar vol te houden. Ik ben goed op weg. Ik besef dat ik moet genieten van wat er wel is en dat lukt elke dag beter.”
Het interview met Jacqueline van den Bergh behoort tot de interviewserie Doorwerken in coronatijd. Een initiatief van tekstschrijfster Hennie van de Kar. Deze interviews met Brabantse ondernemers zijn als blog terug te vinden op deze site.