Opgetogen fiets ik met een vriendin op dinsdagavond rond 20.30 uur door het Bredase centrum, op weg naar het Valkenbergpark. Tamelijk ingenomen met onszelf dat we er op tijd aan het hebben gedacht dat het dinsdagavond is, en dus tijd voor een Valkenbergconcert, de Palm Parkies.

Het is rustig in de stad. We hebben nog niet in de gaten dat we ergens een verandering in de programmering hebben gemist. Daar komen we snel genoeg achter als in het Valkenberg wel mensen zijn, maar geen podium.

Giebelig om de vergissing fietsen we rondjes door het park en besluiten tot plan b; bijkletsen op een terrasje. Op het Kasteelplein hangt een aangename sfeer. Spaanse muziek dwarrelt vanuit een barretje naar buiten, de straat op. Hoorbaar, maar niet overheersend. De keuze is snel gemaakt: dáár willen we zitten.

De latte macchiato wordt een Spaanse café con leche; minstens zo lekker. Zeker met een bonbon van La Bohème erbij. De bediening is aardig. In ons nopjes staren we naar de gevel en schieten gelijktijdig in de lach: Plan B. Deze tapasbar heet Plan B. Het kan geen toeval zijn dat we hier vanavond zijn beland.

Soms is het helemaal niet erg als oorspronkelijke plannen worden doorkruist: een plan b kan dan een prima alternatief zijn. Zeker tapasbar Plan B, waar we zeker een keer terugkomen om tapas te komen eten.