Gisteren schreef ik over wat schrijven voor mij betekent. Een dag later vind ik dat de door mij gekozen formulering ´de werkelijk naar mijn hand zetten´ nogal dwingend klinkt. Precies om deze reden laat ik teksten die ik in opdracht schrijf, altijd een nacht rijpen om er de volgende ochtend met een frisse blik naar te kijken. Die stap had ik nu overgeslagen. Niet slim. Bij deze de herkansing.

"Schrijven betekent voor mij het mooier maken van de werkelijkheid
met zorgvuldig gekozen woorden."

Het is de continue uitdaging om exact te formuleren wat ik bedoel, waarbij ik al schrijvend mijn gedachten structureer. Twee vliegen in een klap! Schrijven betekent eerst de tijd nemen om na te denken voordat je iets zegt. Je bent voortdurend aan het heroverwegen en herformuleren. En daarom wordt schrijven nooit saai. Schrijven is de kurk van mijn bestaan. Mijn vak en m´n passie.

PS En dan nog iets....
Net als theatermaker/columnist Paulien Cornelisse, die ik vorige week ontmoette bij de workshopdag van tekstnet, vind ik taal gewoon leuk! Schrijven is voor mij dus gewoon dat ik mag doen wat ik leuk vind; wat een rijkdom.