Skip to main content

Hennie van de Kar-Vervooren, tekstschrijfster

Frisse blik - verfrissende tekst

Doorwerken in coronatijd – #6 Duo-interview met Marinka Potters en Philip Drabbe, 10 Select BV

Hennie van de Kar interviewt Brabantse ondernemers over doorwerken in coronatijd. Marinka Potters en Philip Drabbe van technisch recruitmentbureau 10 Select BV in Breda zochten naar de beste manier van omgaan met hun kandidaten, klanten én eigen medewerkers. “We zijn terug naar het ‘oude normaal’ met de nieuwe maatregelen.”

Ook aan jullie stel ik de beginvraag, wanneer drong de ernst van corona tot jullie door?
Marinka: “Dat moment herinner ik me nog precies. Ik was enkele dagen van de zon aan het genieten in Barcelona. Van daaruit had ik telefonisch contact met één van onze kandidaten. Die vertelde me over het eerste coronageval in Oostenrijk waar hij op dat moment was. En passant zei hij dat er in Barcelona eveneens een eerste patiënt was. Toen was corona ineens heel dichtbij. Ik had direct het gevoel dat het we niet moesten onderschatten. Daarom gingen we begin maart met drie rond de tafel om een plan te maken: Philip, onze derde compagnon Michael Roozen, en ik.” 
 
Hoe stond 10 Select BV er op dat moment voor?
Philip: “Goed, toen corona uitbrak, was er geen vuiltje aan de lucht. We zaten in de afrondende fase van verschillende plaatsingen. Sinds de oprichting tien jaar geleden, zijn we elk jaar gegroeid. We hebben nooit gekke dingen gedaan en alle winst in het bedrijf gestoken.” 
 
Marinka: “Alle prognoses, op basis van voorgaande jaren, waren gunstig. We stonden op het punt om een extra vestiging in Eindhoven te openen. 2020 zou echt ons jaar worden.” 
 
Het liep anders. Hoe gingen jullie daarmee om?
Marinka: “We moesten zoeken naar de juiste aanpak. Bij onze opdrachtgevers en onze kandidaten hadden we die snel gevonden.”
 
Philip: “We gingen intensiever samenwerken met onze klanten, nog meer terug naar de basis, dat wil zeggen veel contact zoeken: wekelijks bellen (niet mailen!), vragen hoe het gaat, hoe sta je ervoor, hen verrassen met wat lekkers, meedenken.”
 
Marinka: “Met onze medewerkers verliep dat moeizamer. Ik vind zelfs dat ik daarin als werkgever heb gefaald. Een handleiding voor zo’n onverwachts gebeuren was er niet.”
 
Philip: “Schei uit. We hebben naar eer en geweten  gehandeld binnen de gegeven omstandigheden.”
 
Wat was het issue?
Marinka: “Het feit dat we geen thuiswerkcultuur hadden.”
 
Philip: “Die was er niet, is er niet en zal er nooit komen. Het is altijd mogelijk om een dag of dagdeel thuis te werken maar de sterkte van onze processen zit wel in het sparren, schakelen, communiceren en overleggen met je collega’s. We hebben de hele periode met acht a negen mensen op kantoor doorgewerkt. De overige vijf a zes medewerkers werkten (gedeeltelijk) vanuit huis.”
 
Geen thuiswerkcultuur. Wat was daar zo lastig aan?
Marinka: “Onze kracht is dat we de hele dag met elkaar sparren over kandidaten en elkaar helpen om de juiste match te maken. We boeken de resultaten als team. We zijn bij 10 Select wars van persoonlijke kpi’s (kritieke prestatie-indicatoren, red.). Toen een deel van onze mensen thuis ging werken, raakten we het onderlinge contact kwijt. Thuiswerken vraagt om een intrinsieke motivatie. Toen die er bij enkele mensen minder bleek te zijn, was ik teleurgesteld.”
 
Philip: “We hebben in deze coronatijd van twee medewerkers helaas afscheid genomen. Daarentegen hebben we een vast dienstverband gegeven aan een medewerker die juist verantwoordelijkheid toonde en initiatief nam.”
 
Marinka: “Achteraf vind ik dat ik teveel heb gekozen voor een top-down benadering. Gaandeweg liet ik die los, richtte me op het positieve en probeerde mensen meer te betrekken bij het proces om dit samen te doorstaan. Zo kwam er bij mij weer ruimte voor trots. Trots op de goede groep mensen die we gewoon hebben, mensen die er hun schouders onder zetten.” 
 
Maakten jullie je wellicht ook zorgen over de cijfers?
Marinka: “Op moment van de uitbraak, waren er zo’n tachtig uitzendkrachten via ons aan het werk. Bij ziekte betalen wij hen door zonder aan de klant te factureren. Als dan het advies is om bij een kuchje niet naar het werk te gaan, dan houd je je hart vast. Dus ja, daar zat een angst.”
 
Philip: “In de 25 jaar dat ik in dit vak zit, heb ik diverse keren een crisis meegemaakt maar deze is van een andere orde. Toch zijn de principes hetzelfde. Ook nu zijn er meer dan voldoende kansen en als je maar oplet, de mouwen opstroopt en keihard doorwerkt dan kun je het hoofd boven water houden. Ooit leerde ik van mijn oma: ‘de mens lijdt het meest van het lijden dat hij vreest’. Dat idee had ik hier ook. Mensen werden bang en lieten zich leiden door emotie in plaats van door ratio. Mijn vrouw is werkzaam in de thuiszorg, die moest werken zonder enige vorm van bescherming, dus ik snapte de ernst heus wel, maar regelmatig dacht ik toch, dit land is zot geworden.”
 
Hoe was dat voor jou, Marinka?
Marinka: “Ook mijn partner werkt in de zorg, op de ic. Ik zag van dichtbij hoe zwaar dat mentaal en fysiek is. Dat maakte me soms wrevelig als ik merkte hoe strikt – en soms ook selectief - onze gezonde kerels met de maatregelen omgingen. Medewerkers voelden de urgentie niet. Dat is ook logisch: hun salaris werd gewoon doorbetaald, net als het vakantiegeld. Hoezo crisis? Dat heeft te maken met het verschil in rol tussen werkgever en medewerker.”
 
Philip: “Een deel van onze medewerkers maakte nu voor het eerst in hun leven een tegenslag mee.”
 
Marinka: “Er stonden ook mensen op, trokken initiatief naar zich toe, pakten hun rol en verantwoordelijkheden. Door te bikkelen en te buffelen, ontstond er weer succes.”
 
Philip: “Bij een goede wind, komt iedereen vooruit. Maar als het windstil is, dan gaat het niet vanzelf. Door intensief contact te houden met opdrachtgevers en kandidaten, is de omzet in de eerste 26 weken van het jaar toch nog een beetje gegroeid. Met veel relaties doen we al jarenlang zaken; die bleven zaken met ons doen omdat ze dat ons gunnen.” 
 
Marinka: “We werken veel in de foodindustrie. Die draaide gewoon door. Toen de plaatsingen toch weer kwamen, werd de club op kantoor almaar hechter. Het is nu de uitdaging om er weer één team van te maken. Ik heb er alle vertrouwen in dat dat lukt, want we waren én zijn nog steeds een leuk bedrijf.”
 
Tot slot, waar zit het omslagpunt?
Marinka: “Dat was voor mij het moment dat ik iedereen meer in zijn waarde kon laten, ook al was ik het niet altijd eens met de door hen gemaakte keuzes. Ik ben de focus gaan leggen op het creëren van een goede sfeer op de zaak. En die sfeer kwam er. Zeker na de kick-off die we half mei organiseerden. Daarin gaven we aan terug te willen naar het oude normaal met nieuwe maatregelen. Op 10 oktober 2020 vieren we met elkaar het tienjarig bestaan van 10 Select. En dan moeten we met elkaar ook op deze bijzondere tijd met een goed gevoel kunnen terugkijken.”
 
Het duo-interview met Marinka Potters en Philip Drabbe behoort tot de interviewserie Doorwerken in coronatijd. Een initiatief van tekstschrijfster Hennie van de Kar. Deze interviews met Brabantse ondernemers staan ook als artikel op https://www.linkedin.com/in/hennievandekar/. 
 

interview, doorwerken in coronatijd, Brabantse ondernemers

Blog

Mijn hart ligt bij het schrijven in opdracht. Dan weet ik vooraf dat mijn tekst gewenst is. Hoe groot of klein je tekstvraag ook is, ik haal mijn neus nergens voor op!

Ik wissel grote tekstproducties zoals jubileumboeken, magazines en bedrijfsbladen graag af met bescheiden tekstopdrachten zoals een mailing, referentietekst of uitnodiging.

Daarnaast werk ik aan eigen publicaties. Ik schreef vier jaar een column voor BredaVandaag en publiceerde mijn autobiografisch bedrijfsverhaal. Sinds 2011 blog ik af en toe over mijn ontwikkeling als tekstschrijfster. En omdat privé en zakelijk bij mij nauw met elkaar verweven zijn, gaat het in mijn blog soms ook over Breda of over onze Pyrenese berghond Ventoux.

Wil je reageren op een blog? Leuk! Mail je reactie naar info@hennievandekar.nl