Er zijn mensen van wie je verwacht dat ze er altijd zullen zijn en blijven. Zo vertrouwd zijn zij in het straatbeeld. Hun aanwezigheid hoef je niet af te spreken. Bij een rondje door de stad kom je hen gewoon tegen. En dan, een hand omhoog, een blik van herkenning, een hartelijke groet en soms een praatje. Zanger Thijs van der Molen is zo iemand. Wás zo iemand. Want Thijs is niet meer. Omroep Brabant bracht het nieuws dat Thijs zaterdagnacht op tachtigjarige leeftijd is overleden in het ziekenhuis. Het nieuws raakt me.

 

Kende ik Thijs goed? Afhankelijk van hoe je goed definieert. De eerste keer dat ik uitgebreid met hem in gesprek raakte, was tijdens een buurt BBQ op het terrein van kunstenaar Marius Boender in Zandberg. Ik meen in 2012. Om de bijeenkomst meer te laten zijn dan samen gezellig eten en drinken, had Marius Thijs persoonlijk uitgenodigd om te vertellen over het Zandberg van vroeger. Zandberg-West is immers de wijk waar Thijs een deel van zijn leven doorbracht. Thijs vertelde die avond honderduit. En ja, natuurlijk zong hij ook. Dat laatste is Thijs altijd blijven doen. Natuurlijk bij zijn geliefde NAC, waar hij het mooiste NAC-liedje ooit over schreef. Een tikkie naar ’t Zuiden en een tikkie naar benee….

 

In de jaren na deze buurt BBQ zag ik Thijs regelmatig op straat, bijvoorbeeld tijdens mijn uitlaatrondje met de hond. ‘Dag Thijs’. ‘Dag Henriette’ antwoordde hij dan met een ondeugende twinkel in zijn ogen. Hij wist dondersgoed dat ik Hennie heet, maar hij vond het gewoon leuk om mij anders te noemen. Van Thijs kon ik het hebben. En zo, zonder elkaar echt heel persoonlijk te kennen, ontstond een band, waardoor ik het aandurfde om Thijs uit te nodigen toen mijn man in 2018 vijftig werd en een feest in De Avenue gaf. Het was al een geweldige avond, maar toen Thijs ondanks een verkoudheid de microfoon pakte en begon te zingen, stond de zaal op zijn kop. Hoppaaaaaa…….

 

Zijn stem was verbazingwekkend goed voor een tachtigjarige. Als hij had meegedaan met The Voice senior had hij hem zomaar kunnen winnen. Op die avond in de Avenue heb ik Thijs voor het laatst live horen zingen. Daarna zijn we elkaar nog een enkele keer tegengekomen en altijd zei Thijs dan wat voor geweldig feest hij het toen had gevonden. Vervolgens gleed Thijs voor mij ongemerkt uit het straatbeeld weg. En dat is confronterend nu hij er niet meer is. 

 

Dag Thijs, bedankt voor wie je was. Je woorden en liedjes zullen nooit verloren gaan. Rust zacht.

 

Hennie (bij Thijs, beter bekend als Henriëtte) 

 

 

29 september, bij het afscheid van Thijs van der Molen