Gisteren schreef ik over cadeautijd. Tijd die zomaar ontstaat, waardoor je plotseling veel meer ruimte hebt dan voorzien. Vandaag, 29 februari, schrikkeldag, zelfs een complete dag cadeau.

Gek, dat ook op deze dag de tijd minstens net zo snel gaat als op andere dagen. Of wil ik teveel? Genoeg stof om over na te denken. Nu nog de tijd er voor nemen. En daarin is schrikkeldag precies hetzelfde als alle andere dagen; het is steeds opnieuw kiezen waar je tijd aan besteedt. Want pas dan ontstaat tijd voor zaken die er werkelijk toe doen.