Het afzeggen of verzetten van afspraken, vind ik een opgave. Zeker als het plannen ervan met veel moeite tot stand is gekomen. Toch zijn er altijd omstandigheden die het noodzakelijk en ook legitiem maken om te doen.

Na het overbrengen van wat ik denk dat een vervelende boodschap is, volgt bij mij de opluchting. Want nog nooit maakte ik mee dat de andere partij verschrikkelijk boos of chagrijnig werd. Of dat in ieder geval keurig wist te verbloemen. Sinds vanochtend begrijp ik waarom. Als ik een telefoontje krijg dat een gepland interview wordt verschoven naar een ander moment, heb ik zomaar ruimte in mijn agenda. Cadeautijd!