Loodgieters hebben kapotte kranen…Het was de aanhef in een mail die ik pas ontving van mijn webdesigner. Zonder verder te lezen, snapte ik wat daarmee werd bedoeld. Ook bij mij blijven taken die ik gedisciplineerd uitvoer voor anderen, nog weleens liggen als het gaat om dezelfde werkzaamheden maar dan voor mezelf. Zoals mijn blog. 

 

Stilgezeten heb ik de afgelopen maanden allesbehalve. Integendeel! Diverse grote projecten rolden mijn kant op. Zo werkte ik intensief samen met Douwe Soepboer van Reach Brand Storytellers. Enkele jaren geleden bedachten wij ‘Mooi Vastgelegd’; als label voor jubileumboeken. In de laatste maanden van 2021 werkten we in copyteam aan een bedrijf dat zijn bedrijfs- en tevens familiegeschiedenis wilde vastleggen. Vooral als aandenken voor de huidige en toekomstige generaties, nu de onderneming is gefuseerd met een andere partij. Het voordeel van het werken in een copyteam is dat je snel meters kunt maken en elkaar scherp houdt. Het eindresultaat van deze samenwerking ligt inmiddels bij de drukker. Aangezien het boek officieel nog een geheim is voor de ontvangers, laat ik de bedrijfsnaam achterwege. 

 

In de eerste twee maanden van dit jaar werkte ik minstens net zo intensief samen aan een andere bedrijfsboek met Kristel Beerling van Tekst2. We kennen elkaar al jaren via tekstnet, onze beroepsvereniging voor tekstschrijvers. We bepaalden samen de structuur en verdeelden de werkzaamheden. Kristel deed de aftrap met de externe interviews. Vanaf begin dit jaar ben ik er intensiever bij betrokken. Wat een plezier hebben we samen bij het maken van dit bedrijfsboek! 

 

Intussen staan de interviewdagen voor de volgende grote opdracht al geblokt in mijn agenda. Dat wordt wederom een boek onder het Mooi Vastgelegd label. Tegelijkertijd blijf ik inzetbaar voor compacte schrijfopdrachten: van het redigeren van een brief tot het schrijven van een enkel artikel voor in een nieuwsbrief naar de medewerkers. Waarom ik ook inzetbaar blijf voor kleine schrijfprojecten? Omdat ik hou van dit snelle werk! Het combineren van omvangrijke schrijfprojecten met kleine schrijfklussen vergt van mij wel een strakkere planning, met daarin voldoende ruimte om te vertragen en op te laden. Zoals tijdens de buurt- en bosrondjes met onze Pyrenese berghond Ventoux. Naar buiten en bewegen; dat is mijn tactiek om mijn belofte - frisse blik, verfrissende tekst – waar te maken. Aan een schrijfpensioen ben ik nog lang niet toe. Zolang ik op mijn manier, de dingen kan doen waar ik blij van word en waar ik anderen blij mee maak.