Creatieve invallen komen op de meest onverwachte momenten. Onder de douche, bij het onkruid wieden of tijdens een lange autorit. Natuurlijk ontstaan ze ook tijdens het hardlopen. Dat laatste is voor mij een beproefde methode om mijn gedachten op een ander spoor te krijgen.

Vandaag heb ik me laten vertellen dat er nog een manier is om creativiteit te bevorderen: lummelen. Het is zelfs wetenschappelijk bewezen. Ik heb het niet getoetst, maar was meteen bereid om het te geloven.  Deze welkome theorie zorgde er vanmiddag voor dat ik me niet bezwaard voelde toen ik een zonnestraal meepikte. Op een werkdag was ik gepermitteerd aan het lummelen! Mooi woord trouwens, lummelen, net als het synoniem: lanterfanten.

Ik verheug me nu al op de suggestieve vraag: `Wat zit jij te niksen. Moet je niet eens aan het werk?´ Waarop ik dan lachend zal antwoorden: ´Ik ben heel nuttig bezig; ik lummel. Goed voor mijn creatieve geest!´

PS Die kritische vragensteller ben ik trouwens zelf.