Terwijl ik aan de lopende band schrijf en ook blog voor mijn klanten, schuift het schrijven van een eigen blog regelmatig door. Voor de tekstschrijvers in mijn netwerk (tekstnet) een bekend verschijnsel. Klanten gaan nu eenmaal voor! Net als de herenboeren.

 

Op LinkedIn post ik overigens wel regelmatig een update. Zo schreef ik daar dat ik sinds februari een collectief ondersteun van HR-professionals, WeAreHR!. Met dank aan vormgever Arjanne Bosch van CreaBosch die ons met elkaar in contact bracht. Ontzettend leuk om mijn bijdrage te mogen leveren om WeAreHR! wereldberoemd te maken in Nederland. Ik had nog geen letter geschreven of ik ontving al een grote bos bloemen ter ere van mijn verjaardag. Zo attent! 

 

Blij werd ik de afgelopen weken ook van het schrijven voor familiebedrijf Bouwbedrijf Balemans. Ik ondersteunde hen bij de nieuwe 'werken bij Balemans' website. 'Iedere dag vakverliefd' zeggen ze daar. En hoe beter ik de vakmensen bij dit bedrijf leer kennen, hoe meer ik zie van hun oprechte bevlogenheid voor bouwen, restaureren, renovaties en timmerwerk. Een vergelijkbare bevlogenheid die ik ook voel als ik medewerkers van Hoppenbrouwers Techniek interview of van Van Oers Accountancy & Advies, recent een World-class Workplace werkgever geworden.

Daar was nog iemand die mij de afgelopen weken enthousiasmeerde. Voor AgriFood Capital interviewde ik namelijk Arend Koekkoek over zijn uitvinding, Pixelfarming, ofwel digitaal moestuinieren. Lees hier het artikel. 

 

Het toeval wil dat ik zelf recent nauw betrokken raakte bij een initiatief om samen duurzaam voedsel te produceren. Samen met manlief ben ik in februari lid geworden van de coöperatie Herenboeren Op ’t Lies. En zo ben ik naast tekstschrijfster nu herenboer(in). 

 

De betekenis van herenboer volgens Van Dale is ‘rijke boer’. Ofwel iemand die een ander in dienst heeft om het werk te doen. Herenboeren Op ’t Lies heeft inderdaad een eigen boerin in dienst, die verantwoordelijk is voor het reilen en zeilen op de boerderij van ruim 20 hectare in het buitengebied van Breda. Daarnaast zijn er veel mensen uit de coöperatie actief in de coöperatie. Zelf help ik eens per twee weken mee op zaterdagochtend bij het voorbereiden van de uitgifte van de groenten, eieren (en soms vlees van ‘onze’ eigen varkens) aan de leden. Dat betekent vroeger opstaan dan doordeweeks en samen met andere leden de handen uit de mouwen steken.

 

Morgen mag ik weer. Mogen in plaats van moeten, want oh wat vind ik dit leuk. Het roept herinneringen op aan de kruidenierswinkel die we vroeger thuis hadden en waar ik op jonge leeftijd al hielp met bestellingen klaarmaken en wegbrengen. Bovenal geeft het me een goed gevoel om van dit collectief deel uit te maken en thuis veel bewuster bezig te zijn met wat we eten (heus, je kunt meer met boerenkool dan je vooraf denkt!). Bovendien houdt het mijn hoofd fris. En dat is precies wat ik nodig heb voor het blijven schrijven van verfrissende teksten in opdracht. En vooruit, ook voor het zo nu en dan schrijven van een blogje voor mijn eigen site.