Ook na tien jaar heb ik er nog regelmatig ´last´ van: interviewkriebels. Voor een gesprek schiet er van alles door mijn hoofd. Terugkerende gedachten zijn: wie is de persoon die ik zal spreken en hoe zal het gaan? Ergens koester ik deze kriebels. Ze helpen mijom scherp te zijn én elk gesprek open in te gaan, met ruimte voor de ander.

Wie die ander is, maakt niet zo uit. Zo vind ik een gesprek met een jongere die in een justitiële inrichting verblijft (voor mijn werk voor JJI Den Hey-Acker) minstens zo boeiend als een interview met de Burgemeester van Breda, Peter van der Velden. Ik sprak hem voor het jubileumboek over het Breda Jazz Festival. Toen ik hem deelgenoot maakte van mijn knikkende knieën, was zijn reactie: ´Het maakt niet uit wat je functie is en wat je doet. Het gaat om wie je bent. We zijn allemaal mensen.´ Daaraan denk ik regelmatig terug, als mijn interviewkriebels de overhand dreigen te nemen. En dat helpt!