Gewoon maar doorgaan. De ijzersterke titel van een verhalenbundel van Simon Carmiggelt (uit 1971, ISBN 90 214 9604 6). 

De titel van dit boekje, dat al jaren in mijn kast staat, is voor mij het antwoord op een vraag die vanaf vrijdag 6 mei voortdurend door mijn hoofd zoemde: ´Wat doe ik na deze dag van afscheid?´

Vol herinneringen, maar met aandacht voor de dingen van nu, ben ik vandaag doorgegaan met wat ik het liefste doe: interviewen en schrijven. Kortom, met werken. En dat voelt goed.