Eén dag
Mijn vader is niet meer, maar zijn woorden leven voort.
Uit dankbaarheid voor de liefde voor de Nederlandse taal, die mijn vader mij - bewust of onbewust - heeft meegegeven, plaats ik hier het eerste gedicht uit zijn bundel Bijna Tachtig Gedichten.
Eén dag
Als je ‘ns één dag weer opnieuw mocht doen
Slechts één dag van je leven
Zou je dan weten welke dag dat was
Die je opnieuw wilt gaan beleven
Zou het ’n dag zijn vol verdriet
Die op je netvlies staat geschreven
Zodat, in je herinnering
Die dag opnieuw gaat leven
De dag waarop je afscheid nam
Van ’t liefste wat je had
Kreeg je dan één keer weer contact
Met wat je toen bezat?
Of zou het je ontschoten zijn
Contact te kunnen vinden
Met alles wat je samenbond
Zou het je echt nog binden
Zou je nog weten hoe het was
Toen je nog samen liep
Hoe je je haastte om te gaan
Wanneer die stem je riep
Zou je die stem opnieuw verstaan
Die hand opnieuw betasten
Zou ’t je bevrijden van ’t verdriet
Of weer opnieuw belasten?
Ben je er niet van overtuigd
Dat de droefheid je verlaat
Richt je dan blanco op de dag
Die morgen voor je staat.
© Joh. C. Vervooren
uit de bundel Bijna Tachtig Gedichten, juli 2009