Signeren klinkt zo gewichtig. Aangezien ik voorstander ben van eenvoudig taalgebruik, ontdaan van alle blabla, gaat mijn voorkeur uit naar een andere omschrijving. Nadeel daarvan is dat je meer woorden nodig hebt om hetzelfde te zeggen. Signeren dus.

Ik was gevraagd om dat te komen doen tijdens een reünie van (oud-)medewerkers van het Breda Jazz Festival. Het door mij geschreven jubileumboek over het festival werd deze avond namelijk verkocht.
Ook al klinkt signeren gewichtig, het is ontzettend leuk om te doen. Vooral omdat het niet alleen leidt tot het zetten van een krabbel, maar vooral tot nieuwe ontmoetingen en het horen van boeiende verhalen van betrokken mensen.

Eerder op de avond, bij de opening van Jazz ten Toon, hoorde ik de voorzitter van deze stichting, Willem Paterik, praten over 3 J´s: van Jazz, Jazz ten Toon en Jazzfestival. Antoine Trommelen, voorzitter Breda Jazz Festival, voegde daar 3 S-en aan toe: de s van Jass (oude spelling), subtiliteit en samenwerking.

Na de signeersessie voeg ik daar 3 B´s aan toe:
Breda Jazz Festival
Betrokken mensen
Boeiende verhalen

Ik heb trouwens nog een vierde B. De B van blij. Blij om deel te mogen zijn van dit geheel.