Op de fiets naar Van Rompuy

Bestemd voor de top van het West-Brabantse zakenleven, kopte de uitnodiging voor de Nassaulezing in de Grote Kerk in Breda. Enige bescheidenheid is op z´n plaats, maar dit keer liet ik me daar niet door weerhouden. Ik wilde namelijk wel de visie op Europa horen, direct uit de mond van Herman Van Rompuy, voorzitter van de Europese Raad. En dus meldde ik me aan. In de bevestiging die daarop volgde, werden wel de nabijgelegen parkeergarages vermeld maar niet de fietsenstallingen in de buurt. Hoeft ook niet; die weet ik zelf te vinden.

´Gewoon jezelf blijven´ denk ik als ik in mijn nette kleren op de fiets stap, op weg naar de lezing van deze Belgische politicus. ´Gewoon jezelf blijven´ denk ik nog eens als ik geïmponeerd dreig te raken door de grote hoeveelheid gasten - strak in het pak - die al aanwezig zijn in de Grote Kerk.

Het enthousiasme van Van Rompuy voor Europa werkt aanstekelijk. In de Grote Kerk is het muisstil; iedere minuut weet deze spreker zijn publiek te boeien. Mijn historisch besef groeit als ik uit zijn mond verneem dat Europa is ontstaan uit de wil om samen dingen te doen. Deze oorspronkelijke vriendschapsgedachte dreigt soms uit het zicht te raken, maar is wel het fundament voor de huidige samenwerking en integratie. Volgens Van Rompuy is het antwoord op de huidige crisis daarom niet minder, maar juist meer Europese integratie.

De terugkerende thema´s in zijn verhaal - verbinding en vertrouwen - boeien mij. Dat maakt dat ik enkele uren later voldaan terug naar huis fiets door de natgeregende Bredase straten. Morgen zal ik hier weer fietsen. Dan op weg naar een vervolgcursus autobiografisch schrijven bij Writerskitchen. Blijven investeren, verder ontwikkelen en doorgaan op de ingeslagen weg; volledig in lijn met de woorden die ik vanavond heb mogen horen.